Nieustannie pracujemy nad promowaniem zabytkowego kościoła. Chcemy pokazać unikatowe piękno i nieocenioną wartość historyczną, jaką przedstawia. Więcej o działaniach we wcześniejszych wpisach, tu najważniejsze. W numerze 7/2024 Gościa Niedzielnego można było poczytać o kościele i używanych w nim kurtynach wielkopostnych. Na sześciu stronach Autorzy zamieścili zdjęcia i swoje spostrzeżenia. 11 kwietnia, podczas Międzynarodowego Dnia Ochrony Zabytków, którego regionalne obchody odbyły się w Krakowie, w tym roku przedstawiono pomniki historii i zabytkowe organy. Jeden z najciekawszych i najstarszych takich instrumentów w Polsce, odnowiony przez Pracownię Konserwacji Zabytków w Krakowie w 1972/1973, wymaga od dawna ponownej uwagi konserwatorskiej. Używa się go podczas nabożeństw, 15 sierpnia odbył się nawet koncert, ale wiemy, że obecnie nie pokazuje całego potencjału. Wspomniany koncert z cyklu „Barok na Spiszu i Orawie” ma mieć tutaj kontynuację w latach następnych. Oby, ponieważ zainteresowanie melomanów było bardzo duże.
Zainteresowanie zwiedzaniem zabytku przez Słowaków wzrosło po opublikowaniu zdjęć nagrobków wokół kościoła, oznaczonych wstążkami w kolorach narodowych Słowacji, mających symbolizować związek z tym krajem. Trikolora przypomniała o tym, że na pograniczu zmieniały się granice.
W piątek, 18 października 2024 r., w Muzeum Orawski Park Etnograficzny w Zubrzycy Górnej odbyła się konferencja naukowa pod hasłem „W 350. rocznicę nobilitacji Sołtysich rodów Moniaków, Wilczków i Bukowińskich. To wydarzenie zostało zorganizowane przez Instytut Rozwoju Orawy we współpracy z gospodarzem miejsca Muzeum OPE, aby przypomnieć też o ważnych rocznicach powstania obu części najstarszego tam budynku, opowiedzieć o życiu ludzi tam mieszkających. Zostałam zaproszona z prezentacją „Polichromia wnętrza kościoła w Orawce źródłem wiedzy o obyczajowości mieszkańców Górnej Orawy w XVII i XVIII wieku”. Dekoracja malarska tego kościoła pełni funkcję nie tylko sakralną i dydaktyczną, ale w części dokumentuje życie codzienne i religijność dawnych mieszkańców. Dla nich ważne było upiększanie świątyni na chwałę bożą, traktowane jako manifestacja głębokiej wiary w opiekę świętych.
14 września ksiądz proboszcz dokonał poświęcenia krzyża na Dziole. Była to okazja do przypomnienia okoliczności postawienia pierwszego krzyża w 1951. Następnego dnia odbył się po raz 60 odpust na święto Matki Bożej Bolesnej, z kolei okazja do przypomnienia wielowiekowego kultu Mater Dolorosa.
Zakończono remont słupa morowego przed kościołem. Poświęcenie odbyło się 3 maja, przy okazji święta Matki Bożej, w obecności licznie zgromadzonych mieszkańców. A jesienią, 19 października mieszkańcy Orawki usunęli drzewa, które zagrażały bezpieczeństwu ludzi i zabytku. To dopiero pierwszy etap prac nad starodrzewiem, zaleconych przez Wojewódzki Urząd Ochrony Zabytków. Teraz jednak ważniejszy będzie remont pokrycia gontowego, odgrzybianie ścian, odwodnienie fundamentu i ścian kaplicy. 12 grudnia 2024 podpisano umowę na te prace. Życzymy powodzenia w sprawnym przeprowadzeniu remontu.
Pierwsza grupa turystów przyjechała w styczniu z biurem podróży Gate 1, ostatnia w grudniu, z Węgier. W sumie w 2024 roku zwiedziło zabytek 5800 osób, a 70 procent z nich to obcokrajowcy, przyjeżdżający w grupach. Im po prostu jest po drodze. Miło widzieć zachwyt w oczach każdego zwiedzającego. Zapraszam.
Lucyna Borczuch