Na całej Orawie upamiętnia ją jedynie obelisk stojący w Orawskim Parku Etnograficznym. A przecież jej zasługi dla dokumentacji m.in. orawskiej kultury materialnej są nie do ocenienia. Zgodnie ze stanem wiedzy w latach 50-tych XX w. opisała w sposób naukowy to co widziała oraz czasem to czego już nie było, ale zachowało się w pamięci rozmówców podczas badań terenowych. W następnych latach swojej działalności starała się zabezpieczyć to dziedzictwo dla potomnych. Z wielką determinacją usiłowała zachować in situ każdy ważny dla historii lokalnej obiekt, od kapliczek, przez szałasy, domy, dwory, pałace, zamki po kościoły.  Dzięki jej staraniom zabezpieczono wiele bezcennych zabytków. Na tej fali odnowiono również kościół w Orawce. Czytaj dalej →